Een niet-jeukerige manier om affirmaties te gebruiken in je journal – zaterdag 15 januari // 08:24 uur

‘Ik ben perfect zoals ik ben, krachtig, gelief, een godsgeschenk, en het onuitputtelijke licht van alle hemellichamen straalt op mij.’
Ehh, sure thing bro.

Ik ben helemaal van mindset, spiritualiteit, manifesteren, het universum en al die andere kriebelwoorden, maar ik sta ook graag met twee voeten op de grond. Van dit soort affirmaties herhalen – hardop uitsprekend of schrijvend – is echt niet aan mij besteed. In de schrijfopdrachten (de Commando’s) van Project Journal kom je die opdracht dan ook niet tegen.

Maar we kunnen er niet omheen dat affirmaties werken

Voor heel veel mensen. Het is te achterlijk voor woorden, maar wat je tegen jezelf zegt, in de tegenwoordige tijd, neemt je brein voor waar aan.
Zo idioot simpel is het.

Er zit alleen wel een grote ‘maar’ aan vast: je moet enigszins geloven in wat je zegt.
Je moet er enigszins een goed gevoel bij hebben. 

Als jij affirmeert dat jij rijk / fit / mooi / getalenteerd / geliefd / uitverkoren bent, terwijl je je tegelijkertijd arm / moe / lelijk / een nietsnut / alleen / dertien in een dozijn voelt, dan geeft je brein de voorkeur aan dat laatste en neemt dat voor waar aan. De emotie is namelijk sterker dan wat je hardop uitspreekt of opschrijft.

Doe in dat geval dus vooral NIET aan affirmaties, want dan bereik je het tegenovergestelde van wat je wilt.

De emotie bij de affirmatie voelen is een kunst

Ik ben er verdomd slecht in en misschien is dat wel waarom ik zo’n hekel heb aan de standaardmanier waarop affirmaties gebruikt worden. Door de journaljaren heen heb ik echter een manier gevonden die wél werkt voor mij. En die ook nog eens leuk is.

In Ik zal je even uit de droom helpen citeer ik een quote van langeafstandsloopster Deena Kastor (uit haar memoir Let Your Mind Run) die wat dit betreft relevant is:

‘When you believe in your goal, and also your ability to achieve it, the systems of the brain fall in line, seeking and then finding proof for your point of view.’

Als je jezelf een doel stelt en gelóóft dat je dat doel behaalt, gaat je brein op zoek naar bewijs voor het feit dat dit zo is, waardoor je (en dat is de rest van Kastors argument) makkelijker bepaald gedrag ontwikkelt dat je helpt dat doel te bereiken.

Bijvoorbeeld: als ik mezelf het doel stel een marathon te lopen en écht geloof dat ik dat kan en ga doen, dan zal mijn brein ervoor zorgen dat ik mezelf als hardloper zie, dat ik er tegen anderen uitfloep dat hardlopen mijn grootste prioriteit is, en dat ik in een sportwinkel het eerst naar de hardloopafdeling loop. Want dat is wat iemand die marathons loopt doet.

Nu dacht ik: wat als we dit hele je-moet-in-je-affirmaties-gelóven-proces een handje helpen door je brein alvast wat bewijs voor te schotelen? Zelf?

Dit is wat ik doe

1. Ik zet mijn doelen om in affirmaties in de tegenwoordige tijd.
2. Ik noteer elke affirmatie op de bovenste regel van een pagina achterin mijn journal.
3. Elke keer als ik ‘bewijs’ heb van het feit dat een affirmatie waar is, blader ik naar achteren en omschrijf ik dat bewijs met datum onder de betreffende affirmatie.

Dat ziet er zo uit:

Ik ben zelfstandig en onafhankelijk en maak mijn eigen beslissingen

• 16/11 Ik ben alleen naar Gran Canaria gegaan en heb alles daarvoor zelf geregeld en uitgevogeld.
• 02/01 Ik heb het plan opgesteld de Camino de Santiago te lopen, en dat ga ik sowieso doen, of er nu iemand mee wil of niet.
• 13/01 Ik ben vroeg naar bed en niet mee uitgegaan, omdat ik moe was en vanochtend vroeg op wilde staan.

Zie je? Ik voel me misschien nog lang niet zelfstandig en onafhankelijk, maar hoe langer dit lijstje wordt, hoe meer ik daar toch in ga geloven. Een iets meer praktische affirmatie ziet er zo uit:

Ik verdien voldoende passief inkomen om van te leven en me volledig vrij te voelen

• 17/11 Ik verdiende €40 met twee verkopen, precies op een dag dat ik twee dure taxi’s nodig had.
• 19/11 Ik heb me verdiept in merchandise om mijn webshop te groeien.
• 14/12 Ik verkocht ineens twee e-books zonder online aanwezig te zijn.

Na mijn journalsessie blader ik dus altijd even door mijn affirmaties (waar ik dus op dagelijkse basis aan herinner word) en ga ik na of ik er wat bewijs bij kan noteren.

Dit is ook een goede plek om ‘tekenen van het universum’ op te schrijven. Onder mijn affirmatie ‘Ik heb een eigen huis op Gran Canaria’ staan bijvoorbeeld ook toevalligheden als: ‘07/01 Het mooiste huis in Los Lagos kwam op Idealista voorbij voor een supergoede prijs.’ Het is niet alsof ik dat huis ga kopen, maar je kan het wel opvatten als een teken van het universum dat er genoeg mogelijkheden zijn voor huizen op GC.

Do I make sense?

*Deze post is onderdeel van mijn voornemen in januari elke dag een (gepolijste) versie van mijn journalsessie te delen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dagelijks journalen me gaat helpen van 2022 mijn jaar te maken. Je vindt alle posts in de categorie journal. Meedoen maar geen idee hoe je begint met journalen? Ik vertel het je precies in Project Journal.