Spiritualiteit voorkomt depressie – aldus professor, onderzoeker en klinisch psycholoog Lisa Miller. Wat ze nog meer ontdekt heeft? Dat ‘we’ (mensen, maar dieren waarschijnlijk ook) allemaal hard-wired zijn voor spiritualiteit. Dat ons brein erop gebouwd is te verbinden met onze intuïtie, elkaar, de natuur, het universum.
Of God, consciousness, Buddha, de Dalai Lama, de geest van je overleden oma, of hoe je het ook maar noemen wilt.
Want alhoewel religie bepaalde spirituele praktijken en eigenschappen kent (het gebed, het belang van community, het gevoel onderdeel te zijn van iets groters) is spiritualiteit niet hetzelfde als religie. Spiritualiteit bestaat onafhankelijk van religie en is – zoals Miller het noemt – geen theologie of overtuiging, maar een waarheid. Spiritualiteit is er, of je er nou fan van bent of niet.
Ik weet dit allemaal dankzij Rich Roll, wiens podcast ik na die ene aflevering met Tommy Rivs verslind. En aangezien ik dankzij 75 Hard twee keer per dag wandel, heb ik er al heel wat uurtjes van de Rich Roll Podcast op zitten. Gisteren luisterde ik dus naar Lisa Miller. Ik ga je de aflevering niet per se aanraden, want ik vond ‘m moeilijk en warrig, maar Millers boodschap sloeg bij mij wel aan.
Hoe sterker onze spirituele basis, hoe sterker en veerkrachtiger ons brein en hoe beter we onszelf kunnen beschermen tegen depressie. Dat is volgens Miller zelfs zichtbaar op MRI-scans.
Grappig genoeg is spiritualiteit ook onze natuurlijke reactie op depressie of andere vormen van trauma. De meeste mensen met een sterke spirituele basis hebben aanzienlijk trauma meegemaakt. Je lijf weet dus allang hoe het op trauma moet reageren om het in de toekomst te voorkomen.
Dit is iets wat we intuïtief allemaal weten en wat onze (antieke) voorouders ook maar al te goed wisten, maar waar we na de Renaissance en de Verlichting en nu, in het tijdperk van techniek en wetenschap, geheel vanaf zijn gestapt.
We negeren ons gevoel van intuïtie, want beslissingen maak je met je hoofd, niet met je hart. En als zich in ons leven synchroniciteit voordoet, doen we dat af als een toevalligheid.
Ook ik zeg bij zo’n ‘toevalligheid’ weleens quasi-grappig dat dat vast ‘een teken van het universum’ is. En dat wil ik ook geloven, maar doe ik dat ook echt?
Spiritualiteit houdt in dat synchroniciteit voor jou de normaalste zaak van de wereld is. Omdat je voelt en gelooft dat alles in het universum met elkaar verbonden is en alles en iedereen het beste met je voor heeft. Dat je wordt beschermd, geleid en geliefd, en dat je nooit alleen bent. Dat ik nietsvermoedend de aflevering met Tommy Rivs aanzette precies op het moment dat ik zijn boodschap het hardst nodig had, bijvoorbeeld. Als je spiritueel onderlegt bent, is dat niet gewoon ‘chill’, dan geeft dat je een intens gevoel van voldoening, dankbaarheid en vertrouwen in de wereld en het pad dat je aan het bewandelen bent.
Allemaal vanwege een stomme podcast?
Ja.
Spiritualiteit houdt ook in dat het de normaalste zaak van de wereld is om je intuïtie te volgen, je hart, je onderbuikgevoel – ook als je op basis van harde data, statistieken of logisch nadenken (= op basis van wat je hoofd je vertelt) misschien tot een andere conclusie zou komen.
Je beslissingen zijn dan gebaseerd op jouw waarden en dan ontstaat er een bepaalde vorm van (de Engelsen zeggen dit zo mooi) alignment, waardoor we ons meer verbonden voelen met onszelf en wie ons ook maar dat onderbuikgevoel heeft gegeven: het universum. God, consciousness, Buddha, etc.
You choose your language.
Anyway, ik kan hier uren over doorschrijven, maar ik laat ‘m even bezinken.
*Deze post is onderdeel van mijn voornemen in januari elke dag een (gepolijste) versie van mijn journalsessie te delen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dagelijks journalen me gaat helpen van 2022 mijn jaar te maken. Je vindt alle posts in de categorie journal. Meedoen maar geen idee hoe je begint met journalen? Ik vertel het je precies in Project Journal.
