Het is juni 2024, máánden nadat ik mijn relatie verbrak en het leven ben gaan heruitvinden. Sommige dingen zijn hetzelfde gebleven, veel is veranderd. Ik ben veranderd.
Als het je opgevallen is dat je weinig van me hebt gehoord de afgelopen tijd, dan is dat omdat ik druk ben geweest met ervoor zorgen dat ik elke maand de huur kan betalen. Dat doe ik door teksten met titels als ‘Bieden zonder voorbehoud van risico: zo doet u dat veilig’, ‘”Van papa mag het wel”: onenigheid over de opvoeding’ en ‘Help, mijn vriend is een narcist!’ te schrijven, te vertalen of te corrigeren.
Maar alhoewel schrijven mijn grote liefde is, doe ik het veel liever op mijn eigen voorwaarden. Niet voor een x bedrag per woord of uur, maar uit creativiteit, uit flow. Ik zet veel liever mijn eigen gedachten op papier, zoals ik hier nu zit te doen, in de hoop dat ik er iets of iemand een plezier mee doe, in de hoop dat het op wat voor manier dan ook bijdraagt. Want ik denk dat dat het doet – bijdragen, bedoel ik.
“Ik geloof er heilig in dat iedereen hier op aarde iets bij te dragen heeft – aan de maatschappij, aan de natuur, aan de wereld, het zal mij een worst wezen. We hebben allemaal unieke talenten en vaardigheden en dat is niet voor niks. We zijn geboren met die talenten en vaardigheden om bij te dragen, waaraan en op wat voor manier dan ook. Om het even hoogdravend te zeggen: we hebben allemaal een missie op aarde.”
Dat schreef ik in 2021 in een e-book dat veel te weinig mensen hebben gekocht voor hoeveel waarde het bevat. En ik geloof daar nog steeds heilig in.
Ik geloof er ook nog steeds in dat het uitvoeren van die *missie* op aarde je uiteindelijk ook financieel beloont.
En dat het feit dat ik me nu nog steeds elke maand zorgen maak over de huur komt omdat ik niet doe wat ik eigenlijk zou moeten doen.
Hoe je uitdoktert wat het is dat je eigenlijk zou moeten doen is makkelijk: het is datgene dat je de flow experience geeft. Datgene waar je uren mee door kan gaan, zonder in de gaten te hebben hoeveel tijd er verstrijkt.
Whatever it is that makes your heart sing.
Dat doet mijn tekstschrijf- en correctiewerk niet. Uiteindelijk is wat ik eigenlijk zou moeten doen: dit. Schrijven over het leven, inspireren, creëren. (Grappig, en zorgwekkend, hoe dit vorig jaar rond dezelfde tijd ook al knaagde.) Ik moet alleen nog ontdekken in welk format ik het moet gooien, zodat ik er ook daadwerkelijk ván kan leven. Ik hoop dat je net zo enthousiast bent als ik dat ik op deze manier aan mijn ontdekkingstocht begin: met het nieuw leven in blazen van deze blog en mijn nieuwsbrief (meld je ook aan, het wordt leuk).
Meanwhile, lees vooral het e-book waar ik het over had. Het is er niet zomaar eentje: ik heb er al mijn gedachten over je droomleven leven in opgenomen en vertel je een hoop over mijn eigen verhaal. 10 hoofdstukken, 104 pagina’s. Ik weet zeker dat het bijdraagt.
4 reacties
Leuk om weer eens iets op je blog te lezen, ben benieuwd wat er de komende tijd online komt 🙂 Heb mijn blog zelf ook nieuw leven ingeblazen vorige week, omdat het toch altijd die hobby is waar ik uren aan kan besteden zonder door te hebben hoeveel tijd er verstreken is!
Ha Linda, wat leuk dat je een reactie achterlaat, dankjewel! Ik ben zelf ook benieuwd wat er de komende tijd online komt, haha. Ik heb mezelf voorgenomen deze maand in elk geval wekelijks een nieuwsbrief te versturen – en die, als de tekst lang genoeg is (zoals deze keer) ook als blogpost te publiceren. Het blijft toch trekken hè, schrijven? Mooi om te lezen dat dat bij jou ook zo is. Heel veel blogplezier gewenst! X Merel
Ik kom hier eens op bezoek via je reactie op Linda’s blog 🙂
Wel herkenbaar wat je schrijft! Ik doe een job in loondienst die ik wel héél leuk vind om te doen, maar waar ook mijn passie niet ligt (en ik vraag me vaak af of dit het dan is, maar ik denk gewoon algemeen erg veel na over de dingen – misschien te veel). Ik schrijf het liefst stukjes op mijn blog en lees boeken. Dan vliegt de tijd ook zo voorbij! Mijn werk zorgt er wel voor dat ik mijn huis kan afbetalen gelukkig en mijn hobby’s kan doen. Ik heb een tijdje geschreven voor geld, maar daar kreeg ik dan ook weer stress van omdat ik vrijheid miste.
Het is tegelijk een moeilijk en gemakkelijk vraagstuk hé. Je weet wel wat je wilt, maar hoe?
Ha Irene, wat leuk dat je langskomt hier! Het is inderdaad een kwestie van de rekeningen betalen, maar tegelijkertijd genoeg tijd overhouden om die flow-experience-activiteiten op te zoeken en uit te vogelen hoe je daar op de een of andere manier uiteindelijk van kan leven. Ik geloof wel echt dat we dat eigenlijk zouden moeten doen – niet alleen voor ons eigen geluk, maar ook omdat we dan ons beste werk leveren! Journal je wel eens over dit soort onderwerpen? Om al die gedachten van je af te schrijven? X Merel