Persoonlijk
*Overwhelm*
“Ik denk dat ik vanmiddag even een rondje met de gravelbike maak,” zegt hij achteloos. Het is zondagochtend en we hebben net zitten ontbijten aan
© Copyright 2020-2024 Merel Kosters
Menu
“Ik denk dat ik vanmiddag even een rondje met de gravelbike maak,” zegt hij achteloos. Het is zondagochtend en we hebben net zitten ontbijten aan
Verdriet komt met golven, maar geluk ook. En lately? Lately zijn de golven van geluk hoger en groter dan die van verdriet. Ze overvallen en
Als het universum je een bepaalde richting op duwt, moet je wel gáán. Hoe vaak denken we wel niet: ‘Ik zou eigenlijk eens X willen
De laatste tijd denk ik vaak: misschien is het doel van dit jaar wel ‘aflevellen’. Misschien is het voorlopig wel even oké dat ik geen
Vorig jaar liep ik de Camino de Santiago (vanaf Porto, voor wie dat wat interesseert) en dat was zacht uitgedrukt een hoe-de-Engelsen-dat-zo-mooi-noemen eyeopening experience. Tijdens
Gran Canaria. De plek waar de tijd stilstaat en nooit iets verandert, terwijl tegelijkertijd niks meer hetzelfde is. Vanuit de bus kijk ik verwonderd naar
In de zomer van 2020 lijkt de wereld weer open te gaan en ik heb zomerzin. Niet dat ik van mijn depressieve gevoelens af ben.
En toen was het hek van de dam, want deze shit is leuk! Je dromen met vision boards uitbeelden en ze dan ontgroeien!? Een visueel
Therapie gaat door en ik denk niet meer zoveel over mijn eerste vision board na. Maar na verloop van tijd valt het me op dat
