Werk, werk, werk. Ik heb er meer van nodig om die 30 uur te halen en genoeg te verdienen voor mijn nieuwe leven. Deze weekplanning ben ik begonnen met alle wekelijks en dagelijks terugkerende items, zoals journalen, huishouden, e-mail, Instagram, admintaken, etc. Toen heb ik al mijn trainingen ingevuld (veel gym en veel hardlopen om me klaar te stomen voor de halve marathon van Málaga in december en dan de TransGranCanaria in februari). En de rest van de tijd heb ik volledig opgevuld met het werk dat ik wel heb + acquisitie. Vanochtend heb ik in mijn journal lopen brainstormen over manieren om dat aan te pakken en nu is het alleen nog maar een kwestie van uitvoeren. Dan komt het pad vanzelf, daar heb ik wel vertrouwen in.
De overige tijd besteed ik aan opruimen in het oude huis en verder begin ik deze week met coaching bij Lisette Jongerius, een collega-tekstschrijver die ik al langer ken (want: woont ook in Zuid-Spanje!) en nu coach-in-opleiding is. Heel veel zin in, want ik kan wel iemand gebruiken die even m’n handje vasthoudt in deze gekke transitieperiode. Voor een sociaal leven heb ik verreweg geen tijd; gelukkig zijn drie trainingen deze week met mijn triatlonclub, dus ik ben geen volledige kluizenaar. Wish me luck en om het hier ook maar even gezegd te hebben: als jij iemand bent of kent met tekstschrijf- / redactie- / correctiewerk voor mij… mail me! info@merelkosters.nl.
En, hoe ging het?
Niet slecht, Merel, niet slecht. Ik werkte voor het eerst daadwerkelijk 30 uur. En alhoewel dat bij lange na geen 30 declarabele uren waren, zette ik toch een omzet neer waar ik (als ik dat elke week doe) in elk geval mijn vaste lasten mee kan betalen. Dat was ondere andere met dank aan de Journalchallenge – mijn Project Schaalbaar Inkomen wordt eindelijk iets om serieus te nemen qua cashflow. VEEL DANK voor de nieuwe aanmeldingen voor de editie van 27 november!
Een sociaal leven had ik helaas niet en ik skipte ook twee trainingsdagen volledig, waardoor ik uiteindelijk maar vier dagen trainde. Dat is niet bepaald mijn droomleven, maar toen ik zaterdag na de gym huilend in de auto zat, dacht ik eindelijk: ‘Yo, Merel, misschien moet je morgen even gaan CHILLEN in plaats van vier uur op de fiets zitten?’ Dus dat deed ik. Met ‘chillen’ being heel veel to do’s van mijn planner afvinken, maar dan wel alleen de to do’s waar ik zin in had. (En ik zie nu dat ik dat niet op m’n planning heb gezet, haha. IT DID HAPPEN.) Voelde me direct oneindig veel beter.
X
PS Het resultaat van vorige week bekijk je hier.
Eén reactie