En toen was het hek van de dam, want deze shit is leuk! Je dromen met vision boards uitbeelden en ze dan ontgroeien!? Een visueel dagboek van mijn voortgang gedurende de maanden!? Jaaa. Ik heb mijn hele mentale-welzijntoolkit inmiddels zo aangevuld dat ik met therapie ben gestopt. ‘Gelukkig’ zou ik mezelf niet willen noemen, maar ik weet nu wat ik moet doen. En dat kan ik voorlopig wel even zelfstandig.
Dit is de derde post van een serie blogposts over al mijn vision boards. Ik vertel je alles over hoe vision boards me helpen focussen op grote dromen en hoe die grote dromen poco a poco werkelijkheid worden. Je begint hier met lezen. Alle linkjes in deze blogposts linken naar Instagramposts – a trip down memory lane die je misschien leuk vindt mee te beleven.
Na mijn Azië-trip ren ik nog een 10k-race en daar heb ik alle hoogtepunten van begin 2020 wel mee beschreven. Een week later gaat Spanje op slot. We mogen niet eens naar buiten zonder exceptioneel goede reden, dus hardlopen is er niet meer bij.
Voor mij is quarantaine heaven on earth
De lockdown is precíés wat ik nodig heb. Ja, ik vind het kut dat ik niet kan hardlopen, maar ik ben vastbesloten deze tijd nuttig te besteden, want ik voel aan alles dat ik opgesloten thuis, with nowhere to go, helemaal op m’n best ben. Ik begin dus met weer een nieuw vision board.
Maart 2020
Je zou dit mijn quarantainebord kunnen noemen. Het is erg slow en dreamy en dare I say it… positief!? Ik heb bedacht dat ik een tattoo van een slang wil. En dat ik de poco a poco-mentaliteit moet aanhangen (don’t rush something you want to last forever). Een paar maanden geleden moest ik nog niet dénken aan forever, maar quarantaine brengt rust en ineens heb ik het geduld om te wachten op forever – op grote dromen die tijd kosten. Dit vision board gaat ook erg over uiterlijk. Hardlopen is er even niet bij, maar los van de hardloopsters zie je wel veel hyperslanke en gespierde vrouwen. Vrouwen die in crop tops durven lopen, hoeden dragen en tattoeages en neuspiercings hebben. Ook zitten hier steeds meer droomhuis-op-Gran-Canaria-vibes in. En de liefde maakt ook weer een rentree. Ik kan mijn aandacht eindelijk weer op meer focussen dan alleen mezelf.
Wat werd werkelijkheid?
Het zou nog even duren, maar de slangentattoeage is er uiteindelijk onlangs gekomen (mei 2022), nadat ik ook ‘becoming‘ (januari 2021) en ‘poco a poco‘ (september 2021) op mijn arm had vereeuwigd. Ik koop een neppe septumpiercing die ik tot eind 2021 zou blijven dragen (daarna durf ik het aan om ‘m echt te laten zetten). Ik blijk quarantaine inderdaad gewéldig te vinden en kom helemaal tot rust. Hardlopen verruil ik voor yoga, work-outs met de Nike-app en touwtjespringen. Ik heb nog nooit zo strak in m’n vel gezeten. Ik verf m’n haar koper-oranje. Maar hoeveel afbeeldingen van Gran Canaria ik ook op m’n vision board zet, mijn eerste geplande trip sinds een half jaar gaat uiteraard niet door.
De volgende blogpost in deze serie vind je hier!
PS Het is altijd lastig de originele bron van een foto van Pinterest te achterhalen, en ik weet dit keer van geen enkele foto de bron. Herken jij iemand op / de fotograaf van deze foto’s? Laat het me weten, dan voeg ik de credits toe.
Ik maak mijn vision boards in Canva en vind dat ook reuzeleuk om te doen. Wil jij er ook één, maar ben je absoluut niet creatief met collages? Ik wil ‘m wel voor je in elkaar zetten! Het kost mij een uurtje werk, dus ik vraag er €50 (excl. btw) voor. Stuur me een e-mail (info@merelkosters.nl) met een link naar jouw Pinterestbord met minimaal 50 afbeeldingen en vertel me wat meer over jouw grote dromen. Dan ga ik voor je aan de slag en heb jij straks een schitterend(e) bureaubladachtergrond of poster (wat jij wil)!
