Dat gevoel van gisteren, dat moet ik zien vast te houden.
En als dat niet lukt, dan moet ik mezelf eraan herinneren dat ik me zo kan voelen als gisteren.
Dat dat kán.
Tony, de depressieve journalist in After Life, gespeeld door Ricky Gervais, beschrijft het ergens in een scène die me telkens opnieuw weer aan het huilen maakt ook al is het zeker niet de meest ontroerende of emotionele scène. Ik kan de exacte quote nergens terugvinden, maar in de scène vertelt Tony aan een kennis, Anne, dat iedereen om hem heen denkt dat het beter met hem gaat als hij af en toe vrolijk is. En dat een slechte dag wordt geïnterpreteerd als een ‘terugval’. Maar voor hem voelt het alsof het andersom is: de goede dagen zijn juist toneelspel. En de slechte dagen? ‘This is me now.’
Ik heb After Life wel vier of vijf keer gekeken en elke keer komt die scène weer binnen. Ook ik denk bij een goede dag altijd dat ik maar doe alsof, dat ik mezelf voor de gek hou, of dat het een mazzeltje is.
Oh, maar dat komt alleen maar omdat de zon schijnt.
Omdat ik een productieve dag heb gehad.
Omdat ik een nieuw T-shirt heb.
Omdat ik afleiding had.
Maar geluk voelt als de afleiding. Een afleiding die niks kan veranderen aan mijn echte, permanente staat van zijn: een ongelukkige. Gelukkig zijn is de terugval.
Geluk, zo voelt het, is niet iets waarop ik invloed heb.
Geluk voelt breekbaar, alsof iets van buitenaf de aanwezigheid ervan of het gebrek eraan bepaalt.
Maar ik moet niet vergeten dat depressie, net als geluk, vanbinnen zit. Want laten we wel wezen: er is ook een tijd geweest waarin de zon, een nieuw T-shirt of een beetje afleiding echt niks aan mijn staat van zijn veranderde. Een tijd waarin depressieve gevoelens alles overheersde. En in die tijd waren productieve dagen absoluut onmogelijk.
Er zit dus wel degelijk een vorm van agency in de goede dagen.
Het verschil zit ‘m niet in de omstandigheden; het zit ‘m in mij.
En dat betekent dat ik niet aan het toneelspelen ben en dat goede dagen geen façade zijn.
Dat steeds meer van die goede dagen iets zegt over de verandering van mijn staat van zijn.
Dat geluk iets is dat ik (op z’n meest gedeeltelijk) kan cultiveren.
En dat er vanbinnen echt iets aan het veranderen is.
*Deze post is onderdeel van mijn voornemen in januari elke dag een (gepolijste) versie van mijn journalsessie te delen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dagelijks journalen me gaat helpen van 2022 mijn jaar te maken. Je vindt alle posts in de categorie journal. Meedoen maar geen idee hoe je begint met journalen? Ik vertel het je precies in Project Journal.
