Happy birthday to me.
I just gave myself the biggest birthday present: reaching my goal of swimming an Iron Man distance (3.86k) in open water.
It’s proof that all setbacks happen for a reason: my hernia prevented me from running and forced me to divert to swimming.
And I happened to fall in love with it.
I never thought I would find myself in a pool.
In Speedo swimsuit, with swim cap, goggles and snorkel.
I never thought I would buy myself a wetsuit.
Swim in the ocean.
For FUN.
Swimming has improved my fitness in a way I didn’t think possible at a time when my back couldn’t bend and my right leg couldn’t hold my own weight.
But if I can do an Iron Man distance in the water,
I must be able to do one on foot (42.4k) as well…
Right?
And how about on a bike (180k)?!
And how about all three of them in sequence, one day?
I cannot wait to see what I’m capable of.
*Ik schreef dit begin februari in mijn journal. Toen ik nog nauwelijks in het zwembad had gelegen. Nog geen wetsuit had. Nog niet in de zee had gezwommen. Ik schreef het als oefening in visualiseren. Wat als ik dit allemaal wel heb gedaan? Hoe voel ik me dan? Hoe schrijf ik er dan over? Het is inmiddels bijna 22 mei en behalve die Iron Man-afstand is alles hiervan waarheid geworden. Nu dat doel nog halen!
PS
Deze post is onderdeel van mijn voornemen dagelijks te journalen en regelmatig een (gepolijste) versie van mijn journalsessie te delen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dagelijks journalen me gaat helpen van 2022 mijn jaar te maken. Je vindt alle posts in de categorie journal. Meedoen maar geen idee hoe je begint met journalen? Ik vertel het je precies in Project Journal (tijdelijk nog te koop voor €10, daarna komt er een nieuwe, 365-dagenversie – De Tekentafel – voor een hogere prijs).
