Ik las een mooie quote vanochtend in The Artist’s Way:
‘Neem je leven in eigen hand, en wat gebeurt er dan? Iets vreselijks: je kunt niemand de schuld geven.’
Ja, bij gebrek aan origineel Engels e-book op Bol.com lees ik het maar de Nederlandse vertaling en we weten allemaal wat een tyfushekel ik aan Nederlandse vertalingen heb (zelfs de quotes zijn vertaald!), maar goed.
(Ik heb je hierboven niet voor niks naar de Engelse uitgave verwezen.)
Het is een quote van Erika Jong.
Toegegeven, die moest ik even Wikipediaën.
Oh, schrijfster van Fear of Flying.
Dit zou ik toch gelezen moeten hebben. Goed of niet.
*Adds title to Goodreads to-read list*
Waar was ik?
Die quote dus. Ik heb hem ook maar even in het origineel opgezocht: ‘Take life in your own hands, and what happens? A terrible thing: no one to blame.’
Klinkt toch mooier.
Als je je leven in eigen hand neemt, kun je niemand de schuld geven.
Zo waar.
Zo belangrijk.
Zo MOEILIJK ook. En irritant?!
Het zorgt ook voor een gekke paradox waar ik heel 2021 mee geworsteld heb – en die denk ik aan de basis lag van waarom ik even een Instagrampauze inlaste. Ik ben groot voorstander van ‘je leven in eigen hand nemen’, maar de keerzijde daarvan is dat het dan ook je eigen schuld wordt als je niet gelukkig bent. En alhoewel ik een heel end ben gekomen sinds de tijd dat ik echt niet gelukkig was (door het leven in eigen hand te nemen), heb ik nog steeds mijn ongelukkige buien en periodes (gaan die überhaupt ooit weg?).
En dat is dan dus mijn schuld.
Of niet?
Is dat wel een productieve gedachtegang?
Niet echt, want het maakt je niet bepaald gelukkiger.
En zo zorgt het leven in eigen hand nemen – wat voor geluk zou moeten zorgen – vaak ook voor ongeluk.
Als je niet uitkijkt.
Toch kunnen we moeilijk zeggen dat we ons geluk aan onszelf te danken hebben (yay me!) als we van ongeluk vervolgens onze handen aftrekken (ja maar, dáár kan ik niks aan doen).
Misschien ligt de waarheid ergens in het midden. Ik denk dat 80% van ons geluk én ongeluk maakbaar is. Dat we daar zelf een rol in spelen. Dat we dat ongeluk dus zelf veroorzaken, of – als het door externe factoren wordt veroorzaakt – vergroten. Of er onnodig in blijven hangen. Die overige 20% is misschien niet maakbaar. Die ontstaat gewoon. Soms gebeurt er iets heel moois en kan je niet anders dan gelukkig zijn. Soms gebeurt er iets heel verdrietigs en kan je (nog) even niets anders dan ongelukkig zijn. En de belangrijkste:
Soms voel je je zonder reden gelukkig of ongelukkig.
En dan moet je het maar gewoon even zo laten.
Deze post is onderdeel van mijn voornemen in januari elke dag een (gepolijste/ingekorte) versie van mijn journalsessie te delen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dagelijks journalen me gaat helpen van 2022 mijn jaar te maken. Je vindt alle posts in de categorie journal.
Alles over ‘het leven in eigen handen nemen’ en je eigen geluk (droomleven) creëren, lees je in mijn laatste, uuuiitgebreide e-book Ik zal je even uit de droom helpen. Houd bovenstaande tijdens het lezen dus wel in gedachten. 😉
Eén reactie