Nog iets meer dan een maand en ik woon hier een jaar alleen, in het kleine studiootje dat zo onverwacht snel een compleet nieuw thuis werd.
Nog iets meer dan een maand en ik betaal dit al een jaar alleen, van een inkomen dat ik alleen heb opgebouwd, maar waar ook nog zoveel aan op te bouwen valt.
Nog een kleine vier maanden tot 2025.
Nog een kleine vier maanden to boss up.
Next three months… all gas, no brakes, zegt de quote op het nieuwe visionboard dat ik voor deze laatste kleine vier maanden aan het maken ben.
Make it happen, girl. Shock everyone.
Opvallende, uitvergrote, vetgedrukte teksten in hoofdletters.
2024 was het jaar van aflevellen. 2025 wordt het jaar van groei. En daar kan ik maar beter alvast mee beginnen. Hoe?, vraag ik mezelf af in m’n journal. De antwoorden komen vanzelf.
Door me geen zorgen te maken • door niet bang te zijn • door niet in beperkingen te denken • door niet te denken dat er nooit iets verandert • want alles verandert áltijd, ook als je er niks voor doet, dus kun je nagaan hoeveel er verandert als je er wél wat voor doet • door te minderen met sommige dingen en meer te doen van andere dingen • dingen die er echt toe doen • dingen die mijn intuïtie me ingeeft, die het universum als hints verstopt ergens waar ik het niet had verwacht • door elke dag mijn planning goed te bekijken, te schrappen en nog meer te schrappen • maar tegelijkertijd ook door te stoppen met altijd maar te bedenken hoe ik alles zo productief mogelijk kan doen en in plaats daarvan gewoon te dóén • door te laten zien dat ik dit kan • dat ik dit aankan • dat ik alle stappen die ik kán zetten ook zet • door te laten zien dat ik het waard ben om mezelf journalcoach te noemen • door te laten zien dat journalen anderen helpt een nieuw leven te beginnen, een ander leven, een droomleven • zoals het dat bij mij ook deed, en doet • door mezelf op waarde te schatten • door te beginnen schulden af te betalen, zodra het kan • door stoïcijns tien procent van wat ik verdien apart te blijven zetten, te sparen, te investeren • ook al wil ik er zo graag een nieuw zwempak van kopen, zo’n mooie grote spiegel, een spijkerjack zonder mouwen • door te weten dat al die dingen heus wel komen, later, want alles verandert • altijd.
Nog een kleine vier maanden.
Ik klap mijn journal dicht, maak een kop koffie, kruip achter mijn computer en open mijn mail. En daar tref ik zomaar, random, uit het niks een mail aan van Working Adventures: een recruitmentbedrijf voor wie dat droomleven ook eindelijk wil gaan léven – in het buitenland, net als ik, maar dan zonder de werkstress van het freelancer- of ondernemersbestaan.
Of ik met ze wil samenwerken, betaald.
Iets met het universum en hints en verstopt en waar ik het niet had verwacht.
Ik zeg ja.
Natuurlijk zeg ik ja.
En ik stuur er een mail achteraan dat ik graag meer voor ze schrijf.
Iets met laten zien dat ik de stappen die ik kán zetten ook zet.
Working Adventures heeft een pracht van een overzichtspagina voor je, waar je alles leest over wonen en werken in Spanje, inclusief vacatures, uiteraard – een fijn startpunt voor wie ‘Spanje’, net als ik, hoog op het droomlevenlijstje heeft staan. Misschien wel als voornemen voor 2025.
Je hebt nog een kleine vier maanden.
Je kan er maar beter alvast mee beginnen.
2 reacties
Gaaf zeg dat je bent gevraagd voor een samenwerking!
Ja! En dan ook eentje die zo naadloos aansluit bij waar ik over schrijf. Was ik echt heel blij mee. 🙂 X Merel