Ergens vind ik het jammer dat ik met Chain Twenty ben gestopt, net toen het eindelijk een beetje ging lopen. Chain Twenty was mijn ‘breiwinkel’.
Koortsachtig probeerden we onze vaste koffieroutine nieuw leven in te blazen. Vriendlief en ik waren net verhuisd naar Málaga. Maar ik verlangde genadeloos terug naar
Hoe doet iedereen dit? Ouder worden met de herinneringen aan vroeger, de herinneringen aan andere levens, aan tijden die niet meer terugkomen? Ik weet niet
Waar was ik gebleven? Oja, bij stoppen iedereen de schuld te geven van mijn kutleven en het heft in eigen hand nemen. Dit is het
